SZAROGRÓD

twierdza na Podolu – historia, ludzie, zabytki i teraźniejszość

Strona
główna

Historia
miasta

Zabytki

Stary
cmentarz

Parafia
Św. Floriana

Przydatne
informacje

Linki do
innych stron

Kontakt

Wspomnienia mojego ojca o Szarogrodzie i nie tylko



Moje związki rodzinne z Szarogrodem


Szarogrodzki epizod mojej rodziny trwał krótko - zapewne około 50 lat. Mój prapradziadek Stanisław Żmigrodzki urodzony w 1797 roku zmarł 11.10.1857 r. w Sławucie. Mój pradziadek Wacław miał wtedy 15 lat. Praprababka Maria z Dobrowolskich przeniosła się później do Szarogrodu, gdzie mieszkała rodzina mojej praprababki (lekarzem był w tym czasie dr Kazimierz Dobrowolski, a ostatnim proboszczem parafii szarogrodzkiej do rewolucji był ksiądz Dobrowolski).


I zapewne te związki rodzinne spowodowały, że mój pradziadek Wacław Żmigrodzki trafił do Szarogrodu, gdzie pracował jako "kasjer" (dyrektor ekonomiczny)) w cukrowni w pobliskiej Sosnówce.
Pradziadek ożenił się w 1874 roku w Szepietówce z Wandą Pawłowską. Mój dziadek Jerzy Żmigrodzki urodził się 9 marca 1882 r. w Szarogrodzie. W 1908 roku 12 stycznia (starego stylu, czyli 24-go nowego stylu) odbył się w kościele św. Floriana w Szarogrodzie ślub mojego dziadka z Heleną Chełchowską (zdjęcie "narzeczeńskie" z 1907 roku).
Mój ojciec Wacław urodził się w listopadzie tegoż roku w Fortunie pod Połockiem - w majątku swojego dziadka Fortunata Chełchowskiego.
Los zrządził, że od 1910 roku wychowywał się u swoich dziadków w Szarogrodzie, gdzie przebywał do 1922 roku (z przerwami w latach 1916 - 1920 - w Kijowie).

Okres dzieciństwa spędzonego w Szarogrodzie był bez wątpienia najszczęśliwszy w życiu mojego ojca i dlatego wspominał to miejsce zawsze z ogromnym sentymentem. W swoich wspomnieniach poświęcił tym latom bardzo dużo miejsca. Opisał szeroko w tle swoich osobistych przeżyć losy i klimaty tej ziemi w najbardziej burzliwych czasach I wojny i rewolucji.

Dlatego wracam do Szarogrodu i wiodę opowieść o tym mieście na mojej stronie.

Na zdjęciu od lewej stoi mój pradziadek Wacław Żmigrodzki, w środku mąż mojej stryjecznej babki Janiny Adam Baczyński, siedzą - moja prababka Wanda Kornelia z Pawłowskich, jej matka Amalia Anna z Sattmannów, sistra mojego dziadka Jerzego Stanisława (zmarła w wieku 12 lat), starsza siostra Janina (osób z prawej strony niestety nie umiem rozpoznać). Zdjęcie zostało wykonane w 1901 roku przed nieistniejącym już domem (wyburzonym ca 50 lat temu).

Na cmentarzu w Szarogrodzie zachowały się pomniki mojej praprababki Marii z Dobrowolskich, rodzeństwa mojego dziadka - Tadeusza i Stanisławy oraz brata mojej praprababki - Kazimierza Dobrowolskiego z żoną.